نقش انفاق در سلامت معنوی از دیدگاه قرآن و روایات

مقدمه: «انفاق» ودیعه ای الهی از عرش کبریایی برای انسان خاکی است که در آن، انسان در این عمل از یکسو نظر به وجود الهی و از دیگر سوی، نگاه به خلق خداوند دارد. «انفاق» در منابع اسلامی معنای عامی داشته که اعم از اعطای مادی است و نقش به سزایی در آرامش و سلامت معنوی انسان دارد. بر این اساس هدف نوشته حاضر تبیین کارکردهای تربیتی انفاق و نقش آن در سلامت معنوی از دیدگاه قرآن و روایات می باشد. روش: این تحقیق میان رشته ای با رویکرد قرآنی ـ روایتی و با بهره گیری از شیوه تحلیل مفهومی انجام گردیده است. یافته ها: اگرچه «انفاق» در ظاهر کاسته شدن از داشته های مادی انسان است، اما در باطن باعث ارتقای روحیه شادکامی و موجب سعادت اخروی است که با ایجاد مؤلفه های شناختی و رفتاری و سلب مؤلفه های منفی از انسان سلامت روح و روان را به ارمغان می آورد. بحث و نتیجه گیری: «انفاق» با تقویت وجدان اجتماعی و روحیه همدلی با ایفای «نقش تقویتی»، در کنار ایجاد الفت و گسترش تعاملات انسانی که به نقش تکاملی نامبردار است و نیز با درمان بیماری های بخل و مال دوستی و سایر نقش های دیگر، تأثیر بالایی در ارتقای سلامت معنوی فرد و جامعه دارد و کارکردهای آن در دو شکل ایجادی و سلبی تجلی می گردد.